Lysette Schrijft: 'Vrienden'

“Ik denk dat we beter een punt achter onze vriendschap kunnen zetten, het gaat niet meer werken. Er is te veel negativiteit in jouw leven. Er is elke keer weer wat.” Als donderslag bij heldere hemel komt deze whatsapp op mijn telefoon binnen terwijl ik in de wachtkamer van het ziekenhuis zit. Ik kijk een beetje verdwaasd op van mijn beeldscherm. 

Geschiedenis  

Is dit dezelfde ‘vriendin’ waar ik gisteren nog op visite was? Toen heeft ze hier niks over gezegd… Ik voel een steen in mijn maag zakken en het huilen staat me nader dan het lachen. Ik dacht dat onze vriendschap bestand was tegen de stormen in ons leven. Mijn leven dat zo anders is dan dat van haar. Ik heb kinderen, een baan, ben gescheiden en heb nogal een geschiedenis. Zij niets van dat al. Een bewuste keuze overigens, want kinderen vindt ze niks. ‘Veel te veel gedoe’, om haar woorden te gebruiken. Tegen de tijd dat ik de dag opgestart heb heeft zij dagelijks haar hele huis al gepoetst. Ze vraagt minstens drie keer per week of ik thee kom drinken. Maar dat trek ik echt niet. Ik moet mijn afspraken plannen tussen werk, kinderen, huishouden en de hoeveelheid energie die ik dan nog over heb. Om maar niet te spreken over al die keren dat ik af moet bellen omdat ik wéér ziek ben. Elke keer hoor ik de ergernis in haar stem. En dat snap ik ook, daarom zeg ik keer op keer sorry. Toch sporten we minstens één keer in de week samen en drinken we minstens één keer in de week thee. Toch is het niet genoeg voor haar. 

Yoga                                                     

Zo ook mijn ‘beste vriendin’ van tien jaar geleden. Ook zij heeft onze ‘vriendschap’ beëindigd. Eigenlijk met dezelfde reden. Jarenlang deelden we lief en leed. Uren hebben we aan de telefoon doorgebracht om te praten over onze kinderen, met alle ups en downs die daarbij kwamen kijken. Zij klaagde vooral en ik heb naar haar geluisterd. Ineens besloot ze haar leven drastisch om te gooien. Ze wilde alleen nog maar positiviteit in haar leven. Daar paste ik niet in met mijn constante ziek-zijn, nieuwe diagnoses, scheiding etc. Ondertussen   ging ze zelf ook scheiden, want haar man paste niet meer in haar perfecte plaatje. Ze volgde een cursus ‘hoe word ik yoga docent’. Sindsdien heb ik nooit meer iets van haar vernomen. Tegenwoordig vult ze haar dagen met het geven van yogalessen. En met demonstraties en openlijk verzet tegen de regering. Ze profileert zichzelf op social media als betrokken bij natuur, dier en mens… Dat heb ik helaas toch anders ervaren. 

Rust

Het doet pijn als vriendschappen beëindigd worden omdat mijn leven te ingewikkeld of te moeilijk is voor anderen. Vooral omdat ik het zelf ook zo graag anders zou willen zien. Maar weet je? Soms is het goed om afscheid te nemen van mensen. Deze mensen zijn mijn energie niet waard. De energie die toch al zo spaarzaam is… Ondertussen ben ik al heel wat jaren verder na deze beëindigde vriendschappen. Er is, nu ik niet meer werk en de kinderen ouder zijn, ruimte voor meer rust. Anderzijds heb ik nu gelukkig heel veel mooie mensen om me heen staan. Oude vriendschappen die nog steeds bestaan, nieuwe vrienden die er voor mij (en ik voor hen) zullen zijn. En er zullen nog vele nieuwe vriendschappen in de toekomst volgen. 

Liefs Lysette

Lysette Regeer deelt maandelijks een blog over haar leven na kinderkanker. Lees hier haar andere blogs

Steun ons werk

  • Ouders, kinderen, jongeren en
    survivors blijven steunen
  • Werken aan betere zorg en nazorg
  • Kinderen steunen met de Kanjerketting

 

Ontvang als eerste handige tips en informatie

  • Op de hoogte van acties
  • Ontvang het laatste nieuws