13 juli 2023

Joy Schrijft: Nooit spijt

'Wat zou je nou willen doen als dat het laatste is wat je ooit zou kunnen doen, als je al het geld van de wereld zou hebben en deze ziekte jouw wereld niet op zijn kop zou hebben gezet'? Dat was de vraag van Make a Wish

Mijn laatste wens. Ik moest daar even over nadenken. Het enige waar ik het afgelopen jaar over na had kunnen denken was; kotsen, misselijk zijn, dood gaan, verlenging van levenstijd, operaties, weken als een kasplantje leven, revalideren, prikken, met één arm door het leven moeten, eventueel toch weer doodgaan, uitzaaiingen, pijn, kale koppen, niks mogen eten wat je lekker vind. En nog zoveel meer.

Ik was er nog!

Toen was opeens daar de tijd om over iets leuks te mogen nadenken... Mijn eerste vraag aan hen was ook; leef ik dan nog wel tegen die tijd? Zij zeiden van wel, ‘omdat ik enorm sterk was’. Ik geloofde daar maar in. Ze hadden volgens mij wel gelijk. Ik stemde er mee in en gunde het mezelf iets te hebben om naar uit te kijken. Op één voorwaarde! De zussen die mama zo hard hadden geholpen om mij te verzorgen thuis MOESTEN ook mee op mijn laatste wens. Met haaien zwemmen ging niet helemaal lukken helaas, ook niet met krokodillen.. dan maar met dolfijnen! Dat was immers mijn lievelingsdier. Zo gingen wij met het gezin naar Tenerife voor een week, om mijn wens in vervulling te laten komen. Wat een feest! En jawel, ik was er nog! In remissie! Wonderbaarlijk genoeg. Medisch gezien had dit niet zo kunnen zijn.

Leef elke dag alsof het de laatste is

En nog steeds ben ik hier, genietend van alles wat zo mooi is. Van alles wat ik nog wel kan en zelfs van veel dingen waarvan vaak werd gedacht dat ik het nooit meer zou kunnen. In mijn leven gaat er geen dag voorbij dat ik de littekens niet zie, of de vreselijke fysieke en mentale pijn niet voel. Juist daarom ben ik zo dankbaar voor het leven. Ik herinner mij elke dag dat het ook anders had kunnen zijn. Bedankt oma, dat je me opgaf voor mijn laatste levenswens. Inmiddels heb ik al een ton aan bucketlist wensen afgestreept. Leef elke dag alsof het de laatste is, zo krijg je nooit spijt. Aan het einde is het beter te lachen om alle gestoorde dingen die je wel gedaan hebt, dan spijt te moeten hebben van alles wat je hebt laten schieten.

Dit is de eerste blog van Joy Hardeman. Op haar tiende werd een Osteosarcoom (kwaadaardige bottumor) in haar schouder ontdekt waarvan ze nu pittige lange termijneffecten ervaart. Door te schrijven zet ze zich in voor wat er toe doet.

Je kunt Joy ook volgen op Instagram via: https://www.instagram.com/survivecancertosurvivelife