Jacky Schrijft: Twee werelden

Op mijn tiende kreeg ik voor de eerste keer de diagnose kanker. Vanaf dat moment speelt creativiteit een rol in mijn leven. Als ik tijdens de behandelingen een beetje energie had, pakte ik mijn tekenboek en ging aan de slag. Vaak deed mijn moeder mee en waren we uren in een soort trance of we gingen juist dieper over onderwerpen in gesprek. Alsof creativiteit ons dichter tot elkaar bracht.

Niet mee naar huis

De tekeningen die ik in het ziekenhuis maakte wilde ik niet meenemen naar huis. Thuis wilde ik niet geconfronteerd worden met het gevoel dat ik in het ziekenhuis had. Andersom nam ik wel tekeningen van thuis mee naar het ziekenhuis, om de boel iets huiselijker te maken. Bij ontslag verdwenen deze weer in de prullenbak.

Eigen wereldje

Nu ik tweeënveertig ben en voor de derde keer kanker bij mij is geconstateerd, heeft het nog steeds een positief effect op mij. Wanneer ik stress of spanningen ervaar ga ik graag schilderen. Ik verdwijn even uit de werkelijkheid en stap mijn eigen wereldje binnen. Dan kom ik tot rust. Het helpt mij om emoties te verwerken, gevoel te laten spreken en te leren vertrouwen op mijn intuïtie.

Bloei en verval

Als kind gebruikte ik kleurige kleuren. Al was de situatie absoluut niet kleurig te noemen, ik had het gevoel dat kleur een situatie kon laten bloeien, opfleuren en kracht bracht. Nu gebruik veel contrasten als licht en donker. Bloei en verval zijn duidelijk zichtbaar in mijn creaties.Het is het leven, mijn ervaringen die ik deel via mijn schilderijen. 

Ik kom nog regelmatig in het ziekenhuis. De twee werelden zijn meer samengekomen. Al zullen ze nooit één worden.

Jacky is survivor van kinderkanker. Ze schreef daar het boek ‘Verbloemen’ over, waarover we haar interviewden. Volg haar op Instagram en bekijk haar schilderijen.