- Ouders, kinderen, jongeren en
survivors blijven steunen
In memoriam: Jos Bökkerink
Ons bereikte het droevige bericht dat oud-kinderoncoloog Jos Bökkerink op 23 december jl. op 75-jarige leeftijd is overleden. Jarenlang was hij hoofd van de afdeling kinderoncologie in het Radboudumc. Hij heeft een belangrijke, stimulerende rol gespeeld bij de oprichting van de Vereniging Kinderkanker Nederland (voorheen VOKK). Daar zijn we hem enorm dankbaar voor. We wensen zijn familie en vrienden veel sterkte met dit verlies.
In onderstaand IM staan Annelies Mavinkurve en Peter Hoogerbrugge, kinderoncologen bij het Prinses Máxima Centrum voor Kinderoncologie en bestuursleden van de sectie kinderoncologie en eerder directe collegae van Jos in het Radboudumc, stil bij het overlijden van Jos.
'Als kinderoncoloog was Jos breed georiënteerd, met specifieke expertise op het gebied van acute lymfatische leukemie (ALL), Wilms tumor en Histiocytose. Met zijn promotieonderzoek naar de rol van methotrexaat (MTX) en 6-mercaptopurine (6MP) in de behandeling van kinderen met ALL heeft hij bijgedragen aan nieuwe inzichten op dit gebied. Jos zag altijd het belang van goede samenwerking, zowel nationaal als internationaal. Hij werkte intensief samen met de Duitse GPOH op het terrein van solide tumoren, zette zich in binnen protocolcommissies en was actief als bestuurslid/secretaris van de Stichting Nederlandse Werkgroep Leukemie bij Kinderen (SNWLK, voorloper van de Stichting Kinderoncologie Nederland). Als secretaris van de Sectie Kinder Hemato-Oncologie heeft hij bijgedragen aan de totstandkoming van het deelspecialisme kinder-hemato-oncologie. In Nijmegen was Jos één van de eersten die zich toelegde op de zorg voor kinderen met late effecten na kinderkanker, met nadruk op nefrotoxiciteit.
Zijn relativerende bijdragen aan de multidisciplinaire overleggen werden alom gewaardeerd. Jos zag al vroeg het belang van een sterke oudervereniging. Een stelling in zijn proefschrift uit 1987 luidde: “Een oudervereniging van kinderen met kanker is wenselijk, zowel voor het onderlinge kontakt, de begeleiding en de inspraak van ouders, alsook voor het funktioneren van een kinderoncologisch centrum”. Waarvan akte!
Jos heeft zich daarnaast lange tijd ingezet voor de Stichting Kinderoncologische Kinderkampen. Boven alles was Jos met hart en ziel een echte dokter. Bij zijn afscheid werd hij door ouders herinnerd als “een dokter die voor veel ouders en kinderen een rots in de branding was”. Wat kan je in ons vak nog meer bereiken?'
Bron: Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde
