- Ouders, kinderen, jongeren en
survivors blijven steunen
Hoe ga je als ouders met elkaar om?
Wanneer jouw kind de diagnose kanker krijgt, staat je wereld op z’n kop. De periode tijdens, maar ook na behandeling veroorzaakt een heel scala aan gevoelens. Welke invloed heeft dit op jouw relatie? Hoe gaan jullie om met jullie eigen verdriet, boosheid en stress en met die van de ander? Zijn jullie een goed team in deze situatie of missen jullie elkaar juist erg? Samen met de Vereniging Kinderkanker Nederland organiseerden Patricia Hortensius en Casper Fijlstra, beiden maatschappelijk werkers in het Prinses Máxima Centrum, op 12 april 2022 voor het eerst een digitale informatieavond voor ouders, waarin deze onderwerpen aan bod kwamen. Patricia vertelde mij meer over de avond.
Stress XXL
‘Wanneer je kind kanker heeft, verandert er van alles in je gezin. Bij je kind(eren), jezelf, je partner en ook onderling. Het leven is niet meer vanzelfsprekend en de toekomst is onzeker. We weten uit ervaring dat relaties hierdoor onder druk kunnen komen te staan’, zegt Patricia. Tijdens de informatieavond is ouders uitgelegd wat er mentaal en fysiek allemaal kan gebeuren wanneer je hoort dat je kind kanker heeft en de periode die daarop volgt. ‘Ouders belanden voor een lange periode in een opperste staat van paraatheid, ‘stress XXL’ noemen wij het ook wel. Het lichaam maakt onder dergelijke omstandigheden stresshormonen aan: adrenaline en door de aanhoudende duur van de stress Cortisol.’
‘Alles gaat door, maar alles is anders: hoe blijf je met elkaar verbonden?’
Ouders kregen een overzicht te zien met lichamelijke en psychische symptomen en gedragsveranderingen die hierdoor kunnen ontstaan. ‘Om met de stress en de situatie om te gaan ‘kiezen’ we allemaal een copingsmechanisme om door te kunnen, want je moet door. In het Prinses Máxima Centrum zien wij alle varianten: gevoelens uitschakelen, heel veel gaan praten, naar binnen keren, de regie zoveel mogelijk nemen, wegduiken, somber worden, ontkennen, maar ook agressie/woede, niets meer over kunnen laten aan anderen, boosheid op familie of partner of werkgever, enzovoorts. Iedereen gaat er op een eigen manier mee om. Het is dus geen wonder dat dit niet altijd aansluit bij de stijl van je partner en dat het kan gaan spannen binnen de relatie. Veel ouders die deelnamen aan de avond herkenden dit.’
Wat helpt wel en niet
Besproken is hoe je ondanks alle stress toch de verbinding met elkaar kunt houden. ‘Natuurlijk is hier geen ‘handboek’ voor, maar we weten wel wat niet helpt en wat wel. Zo werkt het bijvoorbeeld niet goed om ‘s avonds laat nog met elkaar te gaan praten over alle spanningen, om te gaan wijzen of verwijten te maken. Wat wel kan helpen, is om te praten vanuit je eigen behoeften en gevoel en om naar elkaar uit te spreken wat er wél goed gaat. Tegelijkertijd is het belangrijk om elkaar de ruimte te geven en te accepteren dat de ander het anders doet. Verder adviseren wij ouders altijd om in alle hectiek toch ook tijd voor elkaar te maken. Ga een keer met elkaar uit eten of maak samen een mooie wandeling.’ Tijdens de avond was er ook gelegenheid voor de ouders om met elkaar ervaringen uit te wisselen en elkaar tips te geven.
Verlies elkaar niet uit het oog
‘Al met al vonden wij het een geslaagde avond. Als je kind ernstig ziek is, heeft je relatie misschien niet de grootste prioriteit, maar het is juist zo belangrijk om elkaar dan niet uit het oog te verliezen.’ Daarover ging deze informatieavond. Er was ruimte voor de ouders om verbinding te leggen, om (h)erkenning bij elkaar te vinden en om ervaringen uit te wisselen. De avond is met de deelnemers geëvalueerd en als erg zinvol ervaren. Zo gaf een ouder aan: ‘Het heeft inzicht gegeven hoe we de afgelopen maanden gehandeld hebben ten opzicht van elkaar, maar ook hoe we omgegaan zijn met de situatie’. Een andere ouder zei over de avond: ‘Een hele veilige en open sfeer. De herkenning was ook erg fijn om te ervaren.’
Floor Rost Onnes
