ALV & Symposium: ​​​​​​​'In contact blijven met je omgeving'

“Sommige mensen vinden het moeilijk er met mij over te praten. Ze zijn bang me verdrietig te maken.” Dit horen we vaak. In contact blijven met je omgeving als je kind of brus(je) niet meer beter wordt of is overleden aan kanker is niet altijd makkelijk. Verder leven na het overlijden lijkt al een onmogelijke opgave, laat staan je partner, gezin, vrienden, familie en collega’s daarin meenemen. Vooral als het contact met de mensen uit je oude omgeving verandert. Na het overlijden leeft iedereen nog mee, maar na de eerste golf van aandacht wordt het vaak stil(ler). Terwijl het een groot verschil blijft maken of er mensen beschikbaar zijn, zodat je je gezien, gehoord en gesteund voelt. Tijdens het symposium gaan we daarover in gesprek.

Wat gaan we doen
De Vereniging Kinderkanker nodigt je uit voor een bijzondere middag in het Prinses Máxima Centrum. Samen met jullie gaan we in gesprek over in contact blijven met je omgeving als je kind is overleden of gaat overlijden. Hoe doe je dat als het net gebeurd is? Wat troost je? Hoe blijf je vragen om de steun die je nodig hebt? En hoe doe je dat na drie, vijf of zelfs na tien jaar? Ouders en professionals vullen het programma en er is ruimte voor muziek en bezinning. We leren van elkaars verhalen en tips. Het wordt een interactieve middag met mogelijkheden tot inbreng van eigen ervaringen en het stellen van vragen. 

Programma in de tijd*
Deel 1 ALV
●    12.45 uur ontvangst met koffie, thee, limonade en koek
●    13.15 uur opening door Mildred Klarenbeek, directeur Vereniging Kinderkanker Nederland
●    13.20 uur ALV Vereniging Kinderkanker Nederland olv Rik Keessen, voorzitter
Deel 2 Inhoudelijk programma
●    13.50 uur start inhoudelijk gedeelte
●    14.00 uur inleiding door Annet Weijers, rouwtherapeut
●    14.30 uur muzikaal intermezzo
●    14.40 uur rondetafelgesprek onder leiding van Annet Weijers met ervaringsouders Jurgen van Riel, Juul Coumans en Marjolein Broeren 
●    16.00 uur bezoek waterwerk
●    17.00 uur borrel en napraten 
*Het is ook mogelijk om alleen bij het tweede deel aan te haken en om online mee te doen

Er is een parallel programma voor kinderen (4-12). Jongeren zijn van harte welkom om mee te komen met hun ouders tijdens het symposium. 

Dagvoorzitter:
Mildred Klarenbeek

Sprekers:
Annet Weijers:
Annet werkt al ruim dertig jaar als rouwtherapeut, al is levenskunst of levensbegeleiding meer de term die bij haar werk past. Door verlieservaringen in haar eigen leven is ze zich bezig gaan houden met de dood in het leven. In eerste instantie hielp ze vooral kinderen bij hun rouwen. Zo langzamerhand is dat uitgebreid. Annet ervaart dat rouwende mensen en kinderen vaak even de weg kwijt of het spoor bijster zijn, maar goed in staat om hun leven weer op de rails te krijgen. Ze merkt dat mensen het soms prettig vinden hulp te krijgen bij het zoeken. Door bijvoorbeeld vanuit een ander perspectief te kijken of om even stil te durven blijven staan. Erkennen, uiten en delen blijken daarbij heel belangrijk. Het erkennen van ieders verhaal, telkens opnieuw. Het naar buiten brengen op je eigen manier. Want delen helpt bij het helen. Ook delen met de omgeving. Want hoewel de dood doodgewoon zou moeten zijn en bij het leven hoort blijft het moeilijk om hierover in gesprek te gaan. Terwijl verdriet, pijn, verlies en afscheid bij het leven horen.

Marjolein Broeren:
Marjoleins jongste dochter Maxine overleed 5,5 jaar geleden aan de gevolgen van hersenstamkanker (DIPG). Ze werd 3 jaar. Dit maakte bij haar de overtuiging wakker dat alle ernstig zieke kinderen en de mensen om hen heen de allerbeste zorg verdienen én voldoende aandacht voor hun rouw en het (levend) verlies. Ze deelt haar verhaal en dat van anderen als schrijver en gastdocent. Haar speciale aandacht gaat uit naar de omgeving van degene die rouwt. Omdat ze zelf heeft ervaren dat aandacht van de omgeving cruciaal was om weer zin aan het leven te geven. Ze kijkt uit naar een uitwisseling van verschillende ervaringen, maar ook handvatten en tips om elkaar op weg te helpen op deze moeilijke weg.

Juul Coumans
Twee jaar na het overlijden van haar jongste dochter (5) aan de gevolgen van een hersentumor in 2010 werd Juul bestuurslid bij de Vereniging Kinderkanker Nederland. Ze voelde sterk de behoefte haar professionele ervaring als bedrijfskundige en haar persoonlijke ervaring met ‘de wereld die kinderkanker heet’ in te zetten om gezinnen in dezelfde situatie te steunen. Dit bracht (en brengt) haar heling en voldoening. Ook zet ze deze ervaring in als mede-eigenaar van de Academie voor Familieopstellingen waar ze dagelijks ziet hoe de dood mensen afschrikt en blokkeert. Ze is dankbaar dat zij en haar gezin verbonden zijn gebleven met hun nabije omgeving, al blijft het heel hard werken om die verbinding te behouden. Haar ervaringen deelt ze omdat het verlies van een kind zo’n eenzame weg kan zijn. Het raakt haar telkens weer om lotgenoten te horen vertellen over hun rouw en de omgang met hun omgeving, juist omdat dat voor iedereen zo persoonlijk is.

Jurgen van Riel
Zijn jongste dochter Luna (9) overleed op 24 december 2017 aan leptomeningeale melanocytose (melanoomkanker op het hersenvlies). Sindsdien ervaart Jurgen dat elke ouder het verlies van een kind anders ervaart. Hij merkt dat vooral vaders moeite hebben met het uiten van hun gevoelens en het praten over wat hen is overkomen. Zelf merkt hij dat het delen van het verhaal van Luna, inclusief de valkuilen waar ze in zijn gestapt en handvatten die ze hebben gegrepen, helpt in de verwerking en het opnieuw zin geven aan het leven. Zelf ervaart hij de zoektocht naar de juiste weg als een moeilijk traject dat veel energie kost. Daarom wisselt hij graag van gedachten met andere lotgenoten. En hij hoopt dat zijn verhaal anderen op weg kan helpen op hun eigen weg in deze snel-doordraaiende-samenleving.

Mildred Klarenbeek
Mildred Klarenbeek is directeur van de Vereniging Kinderkanker Nederland en heeft een achtergrond in de interdisciplinaire sociale wetenschappen. In haar carrière ontwikkelde zij zich als onderwijskundig leider en bouwde management- en bestuurlijke ervaring op bij verschillende maatschappelijke organisaties. De rode draad is dat zij zich altijd met hart en ziel inzet voor een inclusieve samenleving en voor kinderen en jongeren en hun ontwikkeling.

Een paar jaar geleden kreeg haar gezin te maken met kinderkanker en heeft Mildred als moeder het Máxima goed leren kennen. Zij heeft toen zelf steun gevonden bij de Vereniging Kinderkanker Nederland. Zij ervaart het als een eer om zich nu professioneel te mogen inzetten voor de participatie van ouders, kinderen, jongeren en survivors in de kinderoncologie.