Podcasttip: Sterrins Dierenencyclopedie

Wie is Jurre?  

Iedereen dacht dat Jurre (7) een ontstoken oog had. We schrokken ons rot toen we hoorden dat Jurre een kwaadaardige tumor had. De behandeling tegen deze zeldzame vorm van kanker (Rhabdomyosarcoom) bestaat uit chemotherapie en radiotherapie (bestraling). Om zeker te weten waar de kankercellen allemaal zaten moest Jurre’s bloed onderzocht worden en kreeg hij meerdere scans. De eerste MRI-scan duurde 50 minuten zonder dat Jurre naar een video kon kijken of naar muziek kon luisteren. We hoorden alleen maar de herrie van het grote MRI apparaat. De dag na de scan moest Jurre geopereerd worden, omdat hij een kastje onder zijn huid nodig had die de chemotherapie gelijk naar zijn grote bloedvaten bracht.  

Van stoere jongen naar angstig kind 

Een aantal behandelingen in het ziekenhuis waren, ondanks de goede pedagogische begeleiding, voor Jurre traumatisch. Jurre veranderde van een stoere, vrolijke jongen in een angstig kind. Hij wilde geen enkele dokter meer accepteren. Hij weigerde soms om te eten of om zijn medicijnen te nemen. Hij wilde regie pakken en zo vaak als mogelijk “nee” zeggen. Alle normale dingen werden een strijd. Zijn angst bevroor hem. Hij kon niet voor- of achteruit, zelfs niet als de rationele redenen super overtuigend waren. Hij kreeg uiteindelijk een sonde, om ervoor te zorgen dat hij niet meer gewicht zou verliezen en de medicijnen makkelijker gegeven konden worden. Ondanks dat de slaapdokter hielp bij het inbrengen van de sonde raakte Jurre helemaal in paniek.  

Radiotherapie voor kinderen 

Halverwege de behandeling kreeg Jurre een MRI-scan, waarna de dokters vertelden dat hij naast chemotherapie ook radiotherapie nodig had. Jurre moest 28 keer bestraald moest worden, dat betekende dat hij zes weken lang elke werkdag naar het ziekenhuis moest. Tijdens de bestraling ligt Jurre helemaal alleen in een kamer omringt door grote apparaten. Hij krijgt een masker over zijn gezicht, dat vastgemaakt wordt aan een tafel. Zo zorgen de dokters ervoor dat telkens dezelfde plek bestraald wordt. Om het masker te kunnen maken moest hij kalm blijven als er een warme plaat van 70 graden over zijn gezicht werd gelegd. De plaat had alleen een gat bij zijn mond om adem te kunnen halen. Zijn neus en ogen waren bedekt door de warme plaat die zich vormde naar zijn gezicht en in afgekoelde vorm een masker werd. Hij moest een kwartier doodstil blijven liggen, zonder in paniek te raken en zonder de afleiding van bijvoorbeeld een video.  

Gelukkig vonden wij de podcast van ecologe Sterrin: Sterrin’s Dierenencyclopedie. Jurre houdt, net als veel kinderen, van dieren. Hij vond de podcast interessant en het luisteren maakte hem ook kalm.  

Kinderlijke nieuwsgierigheid naar dieren 

Wij dachten dat het onmogelijk was voor Jurre om kalm te blijven en stil te blijven liggen tijdens het maken van het masker en de 28 bestralingen. De oplossing van de hulp van de slaapdokter, iedere dag voor 6 weken, vonden wij ook beangstigend. Gelukkig vonden wij de podcast van ecologe Sterrin: Sterrin’s Dierenencyclopedie. Iedere aflevering bespreekt Sterrin samen met haar grote dierenvriend Mark één dier. Vaak praten ze over echte buitenbeentjes: dieren waar wij nog nooit van gehoord hadden. Jurre houdt, net als veel kinderen, van dieren. Hij vond de podcast interessant en het luisteren maakte hem ook kalm.  

We waren zo verbaasd om te zien dat Jurre helemaal geen slaapdokter meer nodig had. Het maken van het masker en het bestralen deed hij super goed. Hij lag aandachtig te luisteren en werd helemaal rustig, ondanks dat er een groot bestralingsapparaat om hem heen draaide. Als je bestraald wordt dan lig je helemaal alleen in een ruimte, maar door de invulling van deze podcast voelde hij zich niet alleen. Hij was onderdeel van het gesprek tussen Sterrin en Mark. Sterker nog: Jurre wilde eigenlijk niet dat wij gebruik maakten van de intercom om iets tegen hem te zeggen, want dan hoorde hij de podcast niet meer. Ook de laboranten en dokters hadden plezier met de podcast. Ze leerden zelf ook nieuwe dingen en zochten vakantiefoto’s op voor Jurre om te laten zien dat ze het betreffende dier in het écht gezien hadden.  

Podcast als medicatie of meditatie 

We hebben in dit traject verschillende dingen geprobeerd, zoals het voorlezen van verhalen door onszelf of mediteren met behulp van een verhaal. In de stress van het behandeltraject was Jurre te veel afgesloten om deze, voor hem nieuwe, technieken te proberen. We zijn ontzettend dankbaar dat de podcast Sterrin’s Dierenencyclopedie heeft geholpen om de behandelingen van de radiotherapie te doorstaan. Zo kon Jurre wegdromen bij de beschrijvingen van de dieren.        

Ook nu we weer thuis zijn helpt de podcast Jurre (en ons) nog steeds. Als Jurre te druk is in zijn hoofd of bang is, dan vraagt hij aan ons om naar de podcast te mogen luisteren. Hij wordt er rustig van! Door de bestraling heeft Jurre iedere avond oogzalf nodig. Door de zalf in zijn ooglid heeft hij eventjes geen zicht. Bij het aanbrengen van de zalf en het doorkomen van de tijd wil hij heel graag de podcasts van Sterrin luisteren. Het liefst natuurlijk de allernieuwste, maar hij heeft alle afleveringen inmiddels al meerdere keren gehoord. Dat maakt hem ook niet uit, want hij wordt er toch wel rustig van. Hij gaat liggen en doet zijn ogen dicht en gaat aandachtig naar het verhaal luisteren, terwijl wij de zalf in zijn oog aanbrengen en hij met zijn ogen dicht op bed ligt.  

Benieuwd naar de podcast? Beluister 'm hier!

Larissa Schouwstra, moeder van Jurre