- Ouders, kinderen, jongeren en
survivors blijven steunen
Karin Schrijft: Weer naar school
Op 15 augustus 2023 kreeg onze Nienke de bloemenkraal, een kleine maand later startte zij weer met school. Dat valt niet mee.
Vanwege haar ziekzijn kon ze helaas haar eerste jaar niet afmaken. Dat leerjaar moest dus opnieuw, in een nieuwe klas. De behaalde cijfers van Nienke, tot aan maart, blijven gelukkig staan, zodat ze tot aan maart 2024 de tijd heeft om weer te wennen aan school. Van tevoren besprak Nienke met haar mentor, dezelfde als vorig schooljaar, dat zij de klas globaal wat zal vertellen over de ziekte van Nienke. Nienke vond haar eerste schooldag spannend. Logisch, want als 17 jarige starten in een nieuwe klas met allemaal onbekenden is normaliter al spannend. Maar met een kaal hoofd, een ‘nieuw’ lijf en minder zelfvertrouwen een confrontatie aangaan met nieuwe klasgenoten is nog spannender. Ik wilde het liefst met haar meegaan om haar te ondersteunen maar ze moest, en wilde dit zelf doen.
Niet meer hetzelfde
Ze gaat enthousiast van start, maar na twee weken wordt pijnlijk duidelijk dat Nienke energie tekort komt om hele dagen vol te houden. Zeker in combinatie met reizen (Zeewolde-Zwolle) en twee keer fysiotherapie blijkt het allemaal erg vermoeiend. Daarbij komt ook dat haar stage op een kinderdagverblijf weer start. Deze uren moet ze wel "overdoen" en zoveel mogelijk proberen te behalen. Het valt haar zwaar. Nienke heeft al snel wat nieuwe vriendinnen om zich heen maar het is niet meer hetzelfde als voorheen. Nienke merkt aan zichzelf dat ze veranderd is. Ze vindt haar klasgenoten kinderlijk en merkt aan zichzelf dat ze wat volwassener lijkt geworden. Maar, zoals ze zelf zegt, 'ik ga naar school voor mezelf en ik probeer me niet te veel aan te trekken van mijn klasgenoten'.
Nienke merkt aan zichzelf dat ze veranderd is. Ze vindt haar klasgenoten kinderlijk en merkt aan zichzelf dat ze wat volwassener lijkt geworden.
Lang haar
Als de meiden uit haar klas het hebben over de lengte van hun haren, vertelt Nienke hoe lang haar haar was voor ze ziek werd. De reactie hierop is niet leuk. Nienke geeft thuis aan niet veel te vertellen over haar ziek zijn op school. Ze wil niet zielig gevonden worden.
Als ze zeer recent huilend thuis komt uit school breekt mijn moederhart. Het enige wat ik kan doen is haar verhaal aanhoren en troosten. Haar vertellen dat we zo ongelooflijk trots op haar zijn. Op hoe ze probeert haar leventje weer op te pakken. Op diverse vlakken. Maar het doet me zeer. Het liefst zou ik een gastles willen geven aan haar klas. Hen vertellen door welke hel onze mooie meid is heen gegaan.
Onbegrip
We stuiten ook op onbegrip vanuit school. Waar voor de zomervakantie nog werd aangegeven dat alle cijfers zouden blijven staan is dat opeens niet zo zeker. We dienen bezwaar in en krijgen ons gelijk. Na weken wachten en dus weken vol onzekerheid voor Nienke. Haar stageplek van vorig schooljaar had aangegeven dat Nienke terug mocht komen. Maar in de zomervakantie blijkt dat er geen plek meer voor haar is....wat vervolgens stress oplevert en veel verdriet. Gelukkig vindt ze alsnog een fijne stageplek waar ze twee halve dagen draait en haar uren steeds verder aan het opbouwen is.
Kortom; het re-integreren valt niet mee. Vooral de vermoeidheid blijft een flinke rol spelen. Het zoeken naar balans tussen school, sporten, fysio, stage en zelfs af en toe wat uurtjes werken is voorlopig nog wel even van toepassing.
Karin
Karin is 21 jaar getrouwd met Jan en de trotse moeder van Michael 19 en Nienke 17. Op 10 maart jl. kreeg Nienke de diagnose de ziekte van Hodgkin, lymfeklierkanker. Vanaf dat moment is haar en hun leven op veel vlakken ingrijpend veranderd.
Als je kinderkanker hebt (gehad) is school belangrijk. Het is de link met de ‘normale wereld’. School geeft houvast, structuur en toekomstperspectief. En daarmee hoop. Ook kinderen die niet meer beter kunnen worden, willen vaak, als het even kan, nog naar school.
Voor leerkrachten is dat ook een zoektocht. Want hoe begeleid je een leerling die kanker heeft (gehad), brussen en klasgenoten? Hoe ga je om met je eigen emoties? Het lesmateriaal en de informatie op de website van Vereniging Kinderkanker Nederland kunnen je helpen bij de begeleiding van je zieke leerling, je klas en eventuele brussen die bij je op school zitten, ook als je leerling niet meer beter kan worden. Zie: https://www.kinderkankernederland.nl/informatie/thema-s/onderwijs